SOWA OPAC : Biblioteka Suska im. dra Michała Żmigrodzkiego

Book

In basket

rate

Lem : życie nie z tej ziemi / Wojciech Orliński. - Wołowiec : Wydawnictwo Czarne ; Warszawa : Wydawnictwo Agora, 2017. - 438, [1] strona : fotografie, portrety, rysunek ; 22 cm.

(Biografie)

Author

Orliński Wojciech (1969- ). Autor

Form of Work

Książki Literatura faktu, eseje, publicystyka

Audience Group

18+ Dorośli

Demographic Group

Literatura polska

Subject

Lem, Stanisław (1921-2006) Pisarze polscy

Genre/Form

Biografia

Domain

Literaturoznawstwo

Koedycja z wydawnictwem Agora. Lem. Życie nie z tej ziemi to pierwsza w Polsce biografia autora Cyberiady. Korzystając z niepublikowanych dotąd źródeł, Orliński wyjaśnia duże i małe, poważne i zabawne tajemnice z życia pisarza. Jak Lem przeżył Holocaust? Czy kiedykolwiek uwierzył w komunizm? Co sobie kupił za honorarium z Obłoku Magellana? O co chodziło w Solaris i dlaczego Andrzej Wajda w końcu jednak nie nakręcił ekranizacji? Jak korespondencyjna przyjaźń z Philipem K. Dickiem przerodziła się w nienawiść, w wyniku której Dick wysłał słynny donos na Lema do FBI? Czym się różniły pierwotne wersje Fiaska, Głosu Pana i Kongresu futurologicznego od tego, co Lem ostatecznie wysłał wydawcy? Gdzie i kiedy Lem spróbował narkotyków i jakie miał przy tym doznania? Jak w PRL wyglądał zakup samochodu, domu, „New York Timesa”, wejściówki na Kasprowy Wierch, stacyjki do fiata czy marcepanowego batonika? I co to właściwie jest sztamajza? źródło opisu: https://czarne.com.pl

Zrealizowano ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Narodowego Programu Rozwoju Czytelnictwa. Priorytet 1 – Zakup nowości wydawniczych dla bibliotek publicznych.

zob. w.bibliotece.pl

Availability:

Biblioteka Suska

There are copies available to loan: sygn. [LTT] TWÓRCY (1 egz.)

Notes:

Bibliography, etc. note

Bibliografia na stronach 409-[412]. Indeks.

Funding information note

Reviews:

Nie znam powieści Lema, do czego chcę się przyznać na samym początku. Nigdy nie byłam (i nadal permanentnie nie jestem) fanką science fiction, latających maszyn w przestrzeni galaktycznej, czy innych form życia aniżeli to ziemskie. Ale sięgając po Orlińskiego i strona po stronie zaczytując się w biografii Lema, odkryłam chyba tą stronę człowieka, jaka mnie ciekawi. Tą drugą stronę pisarza, który jest ludzki, ma słabości i pasje, (...) ma nieprzetłumaczalne dla nikogo wizje. Poznałam mężczyznę, ojca, literata i mechanika samochodowego.
Sięgamy od czasów dorastania i normalności, po rzemieślniczą pracę, wyróznienia i próby odcięcia się od codzienności, która coraz bardziej uwierała. Pojawia się cenzura słowa i całego tekstu. Nadchodzi bowiem 1981 rok i nadzieje ludzi zostają całkowicie zaprzepaszczone. Lema również. Zaczyna się kolejny etap życia, kolejny etap zawodu. I ten okres wydaje mi się najciekawszy. Pisarz, człowiek ciągle szukający zarobku - naciągający równocześnie trzy wydawnictwa na jeden tekst o innym tytule. Pisarz szukający zarówno spokoju, jak i emocji w zawodzie zarobkowym - jedynym zawodzie, jaki potrafi i z którego utrzymuje całą rodzinę, szuka wyciszenia umysłu i ucieczki jednocześnie. Rzeczywistość jest okrutna, brutalna i jakże dołująca. Szara. Lem niejednokrotnie wpada w depresję i marazm, pisząc zaś łatwiej mu się skryć i przetrwać. Pisanie o maszynach latających, klimacie okołoziemskim i wymyślanie imion oraz żyć istot z innych planet staje się lekiem na codzienność. Lecz ten lek z każdym miesiącem będzie podawany w coraz mniejszych dawkach. Lem cierpi na brak weny. Do tego wraz z przybywającymi latami dochodzą kłopoty zdrowotne; astma, stawy, cukrzyca. Wiele czynności sprawia coraz więcej problemów. Fantastyka to droga zapomnienia lecz i fantazja z upływem lat się zmienia. Wyobraźnia nie jest tak bujna, jak za młodych lat. Traci wigor, staje się marzeniem, które trudno przerzucić na papier.
Lecz nie szukając daleko, Orliński przy pisaniu biografii Lema posługuje się niczym innym, jak wyobraźnią i fantastyką jednocześnie. Bazując na wyciągniętych skądś zdaniach, czy tekstach osób, które go znały, buduje „nowe”, a może „no samo” życie Lema. Uznaje za prawdopodobne to, czy tamto, maluje przed czytelnikiem obraz taki lub inny. Wyobraża sobie zachowanie lub klimat i w samym centrum umieszcza Lema. Niewiele jest tu autentycznie odtworzonych nastrojów chwil, brak dokumentów i nagrań. Lecz zachowana szeroka korespondencja innych lub wspomnienia otwierają taką furtkę dla wyobraźni. Do fantastycznej wyobraźnie na wzór i upodobanie mistrza Lema.